επανάκληση

η (AM ἐπανάκλησις) [επανακαλώ]

επαναφορά στην προηγούμενη θέση, αποκατάσταση

μσν.

επαναφορά στις αισθήσεις

αρχ.

1. πρόκληση, αντίδραση («ποιῶ ἐπανάκλησιν» — προκαλώ επαναφορά, αντίδραση

«ψυχροῡ πολλοῡ κατάχυσις θέρμης ἐπανάκλησιν ποιέει», Ιπποκρ.)

2. έκκληση για μεταμέλεια

3. διπλή εισπνοή.